เตตราโลจี ออฟ ฟาลโลต์ (อังกฤษ: Tetralogy of Fallot, TOF) เป็นโรคหัวใจพิการแต่กำเนิดชนิดหนึ่งที่ประกอบด้วยลักษณะเฉพาะสี่อย่าง เป็นสาเหตุของโรคหัวใจพิการแต่กำเนิดชนิดที่ทำให้ผู้ป่วยเขียวที่พบบ่อยที่สุดคือเป็นสาเหตุประมาณ 55-70%[1] โรคนี้ได้รับการอธิบายครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1672 โดน Niel Stensen, เมื่อปี ค.ศ. 1773 โดย Edward Sandifort, และเมื่อปี ค.ศ. 1888 โดยแพทย์ชาวฝรั่งเศส Étienne-Louis Arthur Fallot ซึ่งเป็นที่มาของชื่อโรคนี้[2]